W Polsce kredyty frankowe udzielane były w okresie od 2006 do 2012 r. Wskazuje się, że swój największy rozkwit uzyskały one natomiast w 2008 r. Był to moment w którym kurs franka szwajcarskiego (CHF) utrzymywał się na niezmiernie niskim poziomie. Taka rekordowo niska wartość helweckiej waluty powodowała, że duża liczba konsumentów decydowała się na wymieniony powyżej rodzaj usługi kredytowej świadczonej przez banki. Na kredyty we franku szwajcarskim zdecydowali się wtenczas przede wszystkim ci konsumenci, których nie mogli sobie pozwolić na zaciągniecie zobowiązań w walucie polskiej (PLN).
W analizowanym okresie do najczęściej oferowanych konsumentom przez banki rodzajów kredytów frankowych należały w szczególności kredyty indeksowane do waluty obcej (tzw. kredyty indeksowane) i kredyty denominowane do waluty obcej (tj. kredyty denominowane).W niektórych przypadkach banki oferowały także swoim klientom tradycyjne kredyty walutowe.
Odnosząc się do wyżej zaprezentowanych typów kredytów frankowych należy wskazać, że za pośrednictwem zwykłego kredytu walutowego banki udzielały, a także wypłacały konsumentom całą kwotę kredytu we franku szwajcarskim. W walucie tej następowała również całkowita spłata zadłużenia. Zupełnie odmiennie sytuacja przedstawiała się natomiast odnośnie umów kredytowych indeksowanych oraz denominowanych do kursu franka szwajcarskiego (CHF). W przypadku umów frankowych indeksowanych udzielenie, w tym także wypłata przez banki sumy przyznanego kredytu następowała w polskich złotych (PLN). W takiego rodzaju kredytach przyznana kwota przeliczana była przez banki na walutę obcą, tzn. franka szwajcarskiego. Działo się to najczęściej w momencie wypłaty kredytu klientowi oraz z uwzględnieniem aktualnego kursu wymiany omawianej waluty. Otrzymana z przeliczenia suma stanowiła wtenczas podstawę do indywidualnego ustalenia przez dany bank raty kapitało-kredytowej przyznanego kredytu. W dużym uproszczeniu w kredytach indeksowanych wysokość rat kapitałowo-odsetkowych kredytu wyrażana była przez bank we franku szwajcarskim, jednakże spłaty każdej z nich dokonywano w walucie polskiej, oczywiście po przeliczeniu według kursu wymiany franka szwajcarskiego ustalonego na dany dzień (najczęściej na dzień spłaty raty).
Natomiast w oparciu o zapisy umów kredytowych denominowanych do franka szwajcarskiego banki udzielały konsumentom kredytów, których wartość określana była we franku szwajcarskim. W takim przypadku sam kredyt uruchamiany był w polskich złotych. Spłaty rat kapitałowo-kredytowych klient dokonywał tutaj w walucie polskiej, oczywiście po przeliczeniu według kursu wymiany franka szwajcarskiego obowiązującego na dany dzień (najczęściej na dzień spłaty określonej raty). Na mocy umowy frankowego kredytu denominowanego klient z reguły zobowiązany był do zwrotu na rzecz danego banku kwoty nominalnej przyznanego kredytu, która stanowiła ekwiwalent sumy franka szwajcarskiego przyznanej do jego dyspozycji, odsetek, a także prowizji oraz innych opłat kredytowych.
Mimo nieznacznych różnic zachodzących pomiędzy umowami kredytowymi indeksowanymi oraz denominowanymi do kursu franka szwajcarskiego trzeba wskazać, że w obu sytuacjach przed ich zawarciem klient danego banku, co do zasady nie posiadał pełnej świadomości finansowo–prawnej jakie konkretnie negatywne konsekwencje mogą nieść dla niego wahania franka szwajcarskiego (CHF). Generalnie nie wiedział ona w takim razie, że niespodziewany i momentalny wzrost kursu franka szwajcarskiego może spowodować u niego nagły oraz nieprzewidywalny wzrost zadłużenia względem banku. Zasadniczo „utrwaloną” praktyką było, że w umowach indeksowanych oraz denominowanych do franka banki używały także mechanizmów dyskrecjonalnego kształtowania kursu waluty, po którym następnie przeliczały poszczególne rat kapitałowo-odsetkowe udzielonego kredytu (tzw. Tabele kursów – prowadzone przez dany bank). Niejednokrotnie banki nie ustalały także w wyżej zaprezentowanych umowach wszystkich istotnych elementów umów kredytowych. Wszystkie te okoliczności powodowały, że klient banku nie był w stanie przewidzieć jaka kwota będzie ostatecznie pobrana z jego rachunku bankowego w związku z udzielonym kredytem. Z tego względu mógł się on czuć wprowadzony przez bank w błąd.
Jeżeli zawarłeś umowę kredytu indeksowanego do kursu franka szwajcarskiego lub denominowanego do franka szwajcarskiego i czujesz się niezadowolony z jej postanowień, niezwłocznie zgłoś się do – Kancelarii Radcy Prawnego dr Paweł Kardasz, która specjalizuje się w sporach z bankami, w tym w kredytach „frankowych”! Nasza Kancelaria indywidualnie przeanalizuje Twoją umowę kredytową pod względem znajdujących się w niej ew. niedozwolonych zapisów. Kancelaria doradzi także w jaki sposób najskuteczniej pozbyć się kredytu!
Kancelaria frankowa – tel. +48 507 041 837.